در نگاره های سنتی،"رقم" به معنای مرقوم کردن و امضاء، و "کمینه" به معنای کم ترین ،
قبل از نام نقاش نوشته می شدند. مثلا "رقم کمینه رضا عباسی" به معنای"امضاء کم ترین رضا عباسی" است . هنرمند با نوشتن چنین کلماتی ، خضوع و فروتنی خویش را ابراز می کرد . گاهی به سبب نسخه برداری هنرمند از آثار استادان دیگر، وی به دلیل فروتنی و ادای دین به ایشان از کلمه ی " مشقه" استفاده می کرده است .
مثلا"مشقه رضا عباسی" کلمه ی "سنه" در کنار امضاء نیز به معنای سال قمری بوده است . برخی از هنرمندان با امتناع از امضاء( رقم کردن) آثارشان ، از ابزار فردیت در مقام آفرینشگر اثر هنری خودداری می کردند. نقاشان ایرانی پیش از سده ی هشتم هجری فاقد امضاء هستند .
از قرن هشتم گاهی شاهد برخی آثار بعضی از هنرمندان هستیم که امضاء شده اند . از آن زمان تا کنون ، امضاء در نگاره از اهمیت خاصی برخوردار بوده و در ترکیب اصلی نگاره ها جای داشته است .
منبع : سایت مینیاتور